ölüm...güneşin doğusuna şahit olduğum bir tepenin yamacında düşüncelerime sahip çıkamadım sabahına vardığım ıssız gecede gidip gelmeler yaşadım kendi içimde saatlerce oturup denizi seyrederken ölümü düşündüm kendi kendime ölüm... ne kadar kolay bu dünyada soğukluğunu hep yakınımda hissettim her saniye çıkmıyor aklımdan beni bırakıp gidişin yetim bir çoçuk gibi düşlerim avuçlarımın arasından kayıp gitti tutamadım hiç bilmediğim acılara sevk edildim kaderime müdahale edemediğim benim olamayan bu dünyada yalnızlık denen gelip geçiçi çaresi olan derde mahkum edildim deva aramaya mecalim olmayan bu dünyada... vkeskin |
bir tepenin yamacında
düşüncelerime sahip çıkamadım
sabahına vardığım ıssız gecede
gidip gelmeler yaşadım kendi içimde
saatlerce oturup denizi seyrederken
ölümü düşündüm kendi kendime
ölüm...
ne kadar kolay bu dünyada
soğukluğunu hep yakınımda hissettim
her saniye çıkmıyor aklımdan
beni bırakıp gidişin
yetim bir çoçuk gibi
düşlerim avuçlarımın arasından
kayıp gitti tutamadım
hiç bilmediğim acılara sevk edildim
kaderime müdahale edemediğim
benim olamayan bu dünyada
yalnızlık denen gelip geçiçi çaresi olan
derde mahkum edildim
deva aramaya mecalim olmayan
İnsannın sevdiği olmazsa ölüm bile vız geliyor.İçden dökülen kelimeleri kutlarım yüreki değer