Saatimin zehirli akrebisin
İlerledikçe zaman demirleniyorsun yüreğimde
Damarımdaki kan sen diye haykırıyor
İşte o zaman ömür limanım son buluyor
Can veriyorum.

Ne olurdu yaşadığın vatan kadar sevseydin beni
Aşk kırıklığı yaşatmasaydın bende
Gönlümün kara tahtası olmasaydın
Yokluğundan dolayıdır,
yaşayamadığım sevgilerin matemi oluşun.

Seni sevdim diye hayat yüzüme gülmez mi?
Seninle/seni severek/elveda demeden
Yaşayabilir miydim.?
….

Sen benim olmadıkça ,
Yaşanan umutların,ucundan kırılmış hayatın saçlarından tutmanın
Ne anlamı var.
Etraf karanlık olunca
Gözlerimde sen,gönlümde aşkın olmasa
Gece aydınlansa neye yarar.?
Gündüzü görsem neye yarar.?

Lime lime eriyorum
Ateşimin korusun
Söndüremiyorum
Seni düşündükçe alevlenen ateşimin acısına katlanmak
Ne büyük acıdır bilemezsin
Seni istediğim zaman düşünememek,yanımda olmaman
Bu ne büyük zulümdür bilemezsin
Sen bilmeden seni sevmek
Ne kadar gariptir bilemezsin
Bir de imkansızlığını bilmek ,tarifini edemediğim acıdır.

Güneşi görmek için nasıl hazırlanıyorsa perdeler
Sana öyle hazırlanıyorum
Ama sen gelmeyince gözlerime
Atışa hazırlanan kalbim isyan üzerine patlar.

Yarım kalan rüyam senle tamamlanır
Aşkımı gökyüzüne yamaladım
Yıldızlar daha parlak görünsünler diye
Varsın boğulayım efsun gözlerinde

Şimdi artık benim için her yer İstanbul caddesi
Uzat kadehini İstanbul hasret ,vuslat,acıyla dolu şarap doldurayım
Bu İstanbul’da sevda yaşanmaz
Günahkar yüreğim sevilmez