Yaşamak
Doyunca
Aklınca
Bir hayali
Hayal etmek zannınca

Bir haykırmak, şöyle
Bir yiğitlik
Bir Robin Hud’luk
Belki bir sevgiliye

Duyduğunu
Duy(urana)gusuna
Belli etmek
Yanında, yanınca
İçinde istim oluşur
Atmak rahatlamaktır
Gönlünce

Hey hat!
Ne gezer
Ereğine varınca
Ummana karışan
Nehir olur

Sessizlik
Durağanlık
Olağan üstü dinginlik
Tam bir sönmedir dışla

Ondan, ona
Akıştır bilincince
Yüreğinde
Dışta replikler var
Bir acayip
Anlaya bilirsen anla

Umudu gidince
Artık sıkıntı
Acı, burulma
Atamamak
İçindeki
Kabarıp coşan gücü

Gayrı
Söyler buluncunca
Rahatsızdır yalnızken
Tıpkı köpüren ırmak
Bir hız, bir ulaşma güdüsü
Kendinden kendine
Ona diyecekleri

Belki umursanıklığı değil
Karışıklığı
Duyumsadığı, anlığını
İlleştirememe, yan yanaşlığı

UMMAN ANI
DUR GEÇME.
-----------------------------
Varsın olsun
Düşününce
Buluncunca
Umutsuzluk
Umuda, dönüşüyor ya

(24.12.1991)