TEMEL BİR GÜN-19
Çok Direndi
Temel kahveye gelir; Üstü başı yırtılmış. Kalmış nefes nefese. Yüzü sapsarı olmuş. Arkadaşları sorar; “-Ula Temel ne oldu? Temel mahcup tavırla; “-Bu gün kaynanam öldü. Onu gömelim diye Kan ter içinde kaldım. Neyse; bitirdim işi, Sonra buraya geldim.” “-Temel; başın sağ olsun. Kader; Allahtan geldi. Ama çok merak ettik. Üstün başın ne oldu?” “-Sorma ben de bilmedim. Kaynanam çok narindi. Gömmek isterken onu, Fena halde direndi.” |