KALEMİM AĞLIYORDU
KALEMİM AĞLIYORDU
Bu gün kalemim Mürekkebini kustu kağıdıma Tam ah sevgili diye başlamıştım Döküldü bir damla Aldırmadım Kururdu nasılsa Sonra devam ettim Unutamadım diye, seni halâ Baktım bir damla daha Hay ALLAH dedim Değiştirsem mi acaba Yok yok kaçar gider şimdi İlham perilerim Sonra ne ederim Yeniden başladım yazmaya Gel dedim dön bana Aktı iki damla daha İnat ettim devam dedim Kendi kendime, yazmaya Sabrım kalmadı artık sensiz olmaya Durdu birden kalemim Yazmadı daha Zorladım tekrar tekrar Olmuyordu Kesik kesik çizgiler çıktı ortaya Ve her çizgiye Mürekkep damlıyordu Artık vazgeçtim yazmaktan Anladım Kalemimde bu gün Ben gibi ağlıyordu. Hüseyin AKOVALI |