Babaannem Firdevs,ve hiç görmediğim,
İlk Çanakkale Savaşı Şehidi dedem Hasan’ın,
ve sevgili amcam,Hasan Hüseyin’in.
(Şiiri anlatan,durumundaki,asil insan,
rametli babaannem,Firdevs Decdeli’dir.)

Gönüllerindeki, duyguları yazdım.
Yaşamışcasına...
Yaşadım,oldum.
Masal gibi gerçekler.

-Bir varmış,bir yokmuş.-

Aynen.
Zaman ise bir ayna.

Allah Rahmet Eylesin.
Mekanları,katları, Firdevsi Ala olsun.Amin,derim.

Babamı hiç bilmedim, ben doğduğumda ölesiymiş
Yedi yaşımdaydım,anam hasta yatarken bitmiş
Derken o yaşta iken anam da vefat eylemiş
Ah benim anam,ah benim babam,yazım bu imiş.

Ölüm Allahın emri Allahtan ki, ablam vardı
Ya bir denecik de, has ablam dahi olmasaydı?
Aceleylele,anam ölmeden hastayken anda söz kıydı
Beşik kerkmesi nikah olmuşum,bu yazımdaydı.

Aklımın erdiği anda,tek ablam yanımdaydı,
Önceden üvey babam,öküz önünde tutardı,
Yedi yaşımda kızım,diğreni sırtıma batırdı
Derdi,öküzü tarlada çekmem gereği vardı.

Ailelerimizin arzusu ile,bize biz
Bebecikken çöpçatanla çatıldık hem ikimiz,
Böylece vaki oldu,tez yaşta evliliğimiz
Kız yaşım on ikiydi,on üçte fidan beyceğiz.

Çocuk yaşta,safiyane masumiyetimle ben,
Eşimi ne çok sevdim yüreğimin derininden
Sonra yaşım oldu zaman içinde on yedi’den
Anne olma zamanımdı,uçmuştum sevincimden.

-Hasan’ım yakında baba olacaksın,ne mutlu !
-Firdevs’im,bir haberim var ki,daha çok kutlu !
-Askerim ben,bana göründü Çanakkale yolu.
-Var git Hasan selametle,bu en şerefli konu

Gitti,mavi gözlü sarışınım,yiğidim gitti !
Ardından,akıttım gözüm yaşım içim de bitti !
O Hasan ki,bir can Hasan’dı,ne yağız yiğitti.,
Gitti gelmedi yiğit,Çanakkale’de şehitti.

Oğul Hasan Hüseyin de baba görmeden yetti.

-Ana,babamı anlat bana,o nasıl biriydi ?
-Sen aynı babana benzemişsin oğul,iyiydi.
-Mavi gözlü,sarışın yakışıklı ve yiğitti
-Ana ben direğim sana,has kalbin ganimetti.

Nur içinde yat baba,vatan bize emanetti.

08.01.2009.İzmir.
Müfide DECDELİ.


Mehmetler..!



Gencecik körpecik fidan gibiydiler,
Aynı amaç uğuruna koşarak gittiler,
Asla dömeyeceklerini bile bile gittiler,
Binlerce yürek aynı sinede gibiydiler..!

Bir parça toprak kalmamış düşmansız,
Sarmış vatanı her yandan alayı kitapsız,
Tüm beşeriyet tanık oldu bu güruhlar imansız,
Kalleşce saldırıyorlar vatana hepisi insafsız..!

Artık geceler sabahsız sabahlar akşamsız,
Mehmetler cephede aşsız silahsız postalsız,
Dua’lar hep aynı milletim kalmasın vatansız,
Koş evladım sinendeki imanla olsanda postalsız..!

Mehmetler hasanlar aliler hüseyinler seyyidler,
Her biri ayrı bir yerden ama sanki memleketliler,
Asla dönemeyeceklerinide bile bile gittiler,
Binlerce yürek aynı sinedeki iman gibiydiler..!

Dökülen kanlarıyla toprağı vatan ettiler,
Şimdi hak’kın vaad ettiği makamda şehitler,
Peygambere tekmil vermeye gittiler,
Binlerce yürek aynı sinedeki iman gibiydiler..!

Çanakkalede galiçyada anafartalarda,
ALLAH’hü ekber nidaları vatanın her yanında,
Topraktaki vatan gönderdeki bayrak uğuruna,
Başları dik vardılar imanlarıyla hak divanına..!

30 HAZİRAN 2006 Kenan SAYIN...