Artık Kılavuzluk, Körlere Düştü
İnsanlığa, yücelerden bakarken
Kanadı kırıldı, yerlere düştü Nice, doğru dürüst bildiğim dostlar Tepeden tırnağa, kirlere düştü Her köşe başını, yağcılar kaptı Felek garezini, yaptıkça yaptı Mihengimiz kaydı, yolumuz saptı Artık, kılavuzluk körlere düştü Liboş, ağasından madalya bekler Tutuşur cüzdanı, yanar etekler Arılar tutuklu, boştur petekler Gayri yaşamamız, zorlara düştü Yaktık goncaları, diken gülümüz Bunun için, doğrulmuyor belimiz Çırılçıplak, kefen bekler ölümüz Geniş olan mezar, darlara düştü Aklı evvellerin, hayali, yolu İnsanımsı yüzü, içi kin dolu Silkinde cevap ver, Ey Anadolu Kul Arif’in düşü, surlara düştü Kul Arif Özkan |