Sevgiyi Öreseler, Naz'a Çevirir
Öyle bir hallere, kaldık bu zaman
Döner çark-ı devran, bize çevirir Felek muradına, vermezse aman İlkbahar da, yaz da, güz’e çevirir Aşığa sır olmaz, hayat aşikâr Yaren yoldaş arar, tevafa çıkar Gönlünün sultanı, bilmezse ikrar Sevgiyi örseler, naz’a çevirir Aşk atının, gemi olmaz, dört nala Kavuşma umudum, tam ramak kala Binbir umut ile, tutunsam dal’a Felek ateş yakar, köz’e çevirir Bu can beleş gelmiş, olmaz ki kâr’ı Bunca yıl çekmişken, naz’ı efkârı Dizgini boşanmış, yokuş yukarı Dertlerim şahlanır, hız’a çevirir Hayat hırpaladı, döndürdü keş’e Felekle zar attık, penç’e dü şeş’e Ecel gelip, bir gün, konarsa döş’e Arif’i bir parça, bez’e çevirir Kul Arif Özkan 17 Aralık 2008 Bakü |