kül olmuş kollarım
Ömrüme damladın
Yalnızlıktan kelepçelenmişken yüreğim Yalnız sen baharsın sandım, aldandım. Açmayan goncalara sen diye sarıldım ………………………İçinde kurudum. Anne kucağım, baba kokum Yüreğimdeki sancını, yarınlara dayanak diye omuzladım Eller almışken umudumu hayat yolunda Yüreğimdeki son ışığı, sen kapattın. Günler denizlerde dalgalanmıyor artık Sis kaplamış gözlerini ,sevda bakmıyor Ölüme çektim artık sandalımı Kül olmuş kollarım,seni anarken yanmıyor. |