Sükutumdan dolayı kendimden başka kimse kabahatli değildir. En büyük düşmanım ben idim. NAPOLEON
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYEGüz Kadını
musaoz
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 4 yorum · 1144 okunma
Güz Kadını
Hüznü bahçeyi dolduruyor
Sırıkla düşürülen incir Isırılıp atılan bir elma Uçar gelir göğün mavisi On beşine giren ay’ı Bulutlar güz akşamları Takar koluna giderdi Sanat bahçesine gelişi Utangaç çocuk gibi Mor gülüşü, leylim bakışı Büyütürken kucaklaya kucaklaya Kopardılar meyvelerini Gülüşünü devşirmeli şairler Dolaşıp bin bir çiçeği Dağ yeliyle soğumuş Buğulu testinin suyunu Döke saça içmesi bir hoyratın Gibi imgeler uyandırıyor O üzgün, o kırılmış hali Koklanmadan atılan Solgun bir gül dalı Laf atsa bir delikanlı Ah nasıl da sevinir Görenler var diye hala Kadınca güzelliğini Güz aylarına benziyor dalgınlığı Uçup gitmiş rengi Dökülmüş gül kokuları |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Güz Kadını şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 14.3.2007 10:12:41
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1144
Yorum
: 4 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Buğulu testinin suyunu
Döke saça içmesi bir hoyratın
Gibi imgeler uyandırıyor
O üzgün, o kırılmış hali
Koklanmadan atılan
Solgun bir gül dalı"
tebrikLer:)