Bir çocuk
Bir çocuk gördüm!
Kalabalığın içinde koşuyordu. Bir şey söylüyordu,bağırarak Bir türlü duyamadım,yapamadım. Bir çocuk gördüm! Parkta bir köşede ağlayan Onun için ağladım,içimden Onun yanına gidip,sevemedim,yapamadım. Bir çocuk gördüm! Uzakta etrafına anlamsız anlamsız bakan Yere düştü bir an. Kolundan tutup kaldırmak istedim,yapamadım. Bir çocuk görmüştüm! Onu her aynaya bakınca tekrardan görüyorum. Tekrardan o günü hatırlıyorum,annemin öldüğü günü, Annemi özlüyorum,bir türlü özlemimi gideremiyorum. |
Dil; güçlükleri aşan güçtür.
Şiirde dili güzel dillendirmişsiniz…
Dilinize sağlık…
Tebrikler.