ÖLMEDEN
Ben ölmeden kefenimi gömdüm.
Bir musalla taşı, Birde içinde bedeni eksik. Beyazı kirletir mi? kara toprak. Ben ayı yerde gördüm. Ruhumu gördüğünüz zaman göklerde Çıkartın kefenimi, gömün bizi birlikte. Ben ölmeden kefenimi gömdüm. Bari şu kara toprakların Yabancısı olmayalım ikimizde. Dört kollunun bir tarafı çökmüş. Meğer ne az sevenimiz varmış. Şu dünyada ne kadar yalanmış. Giydin mi? kefeni, girdin mi? toprağa, İşte o zaman görürsün Hangisinin yüzü kara. Ben ölmeden kefenimi gömdüm. Dokuz tahtanın altında, Kalırsın toprakla baş başa. Cemaat gittiği an, sıra geliyor son duaya. İmam okur okumaz Vuruyorum kafamı tahtaya. Ruhum arşa ulaşırken Naaşım sanki Yerin yedi kat altında. Ben ölmeden kefenimi gömdüm. |
saygılar