KAF DAĞININ ARKASINI ARAMAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şair ; Yüreği yufka olandır. Şair ; Gönlünü, yaratılan her şeye ayna yapandır. Bir kelebeğin kanatlarına, bir gülün çiğ düşen tomrcuklarına, pervanenin ateşe olan sevdâsına, yaratılan canlı ve cansız olan her nesneyi sevmeli ki şair olabilmeli. Şair; Kendi kültürüne yabancı olmamalı, Milletinin Türkülerine, ağıtlarına tercüman olmalı, Milletinin Söylediği Türkülerine, dillerine, tercüman aramamalı.! Bu şiirimi çok sevdiğim ; Beni baba yerine koyup sevgisini esirgemeyen değerli CİMCİME’mize Armağan ediyorum. Minik yüreğini ödünç alıp, duygularını şiire döktüm. Selâmı sabahı kestin mi benden.! Rüyâmda el edip, gel demedin mi.? Nasıl ayırayım, gönlümü senden.! Mor menekşe lâle, gül demedin mi.? Sevdâyı tanıyıp, gelirken yeni. Sultanım deyip de, anarken beni. Yüreğimi verip, severken seni. Coşkun çaylar gibi, sel demedin mi.? Bir gönül var idi, bende yok olan. Hüzünle hasretle, acıyla dolan. Açmadan tomurcuk gülleri solan. Döktüğüm yaşları, sil demedin mi.? Beni benden alıp, bıraktın ele. Ömrümü sunmuştum, savurdun yele. Aklar düşer oldu, zülüfte tele. Aşk kervanlarına, yol demedin mi.? Kaf dağının arkasını arama.! İlaç diye tuz doldurdun yarama.! Yüzüm gülse sinelerim kor ama. Değerim bilmeyip, pul demedin mi.? .............................Kardelen26 |
İlaç diye tuz doldurdun yarama.!
Yüzüm gülse sinelerim kor ama.
Değerim bilmeyip, pul demedin mi.?
ozan yüreğiniz muhteşem inciler sunmuş, kutluyorum türkü tadında dizelerinizi saygılarımla