örselenmiş aşkların kurşuna dizildiği
acılı bir çığlık mıyım satır aralarında
yüreğim acıdıkça ruhumda kirlendi
görenlerden kopya alan körler
birbirine benzeyen sözler ediyor

bu nasıl küf, bu kaçıncı kördüğüm
ağzı ile sevişen koynumdaki ihtimal
her gülün ziyanı bu harabe kim
üstüm açık kaldı
yağmur alan bir bozkır

halbuki damlaydım
saçaklara sığınan serçe kuşu
teselliydim belki
tanrı yalnız bıraksada
nedenini sormayı hiç düşünmemiştim

gündelikçi hüzün mü baş edilmez yalnızlıklar
vurgun yemiş gençliğim geçer penceremden
boş çığliklardır koridorlarda yankılanan
uca dağların karanlık suları akar içime
tırnaklarımı kemiriyorum tedirginlikle
kim önceden bile bilir ki tükenip gideceğini

bir şeyler var anımsadığım
hoş günlerin edasıyla
duygularım el veriyor
kuru bir yaprak düşüyor

aslında usulca bir çocuk ağlıyor

Hasan TAŞÇI