absuma
AB
Söz,sözden açılmışken,biraz susman gerek çünkü söz geçiremediğim bir sözcük getirdi beni, senin sığındığın bu yalnızlığa ey aklımla kalbim arasında gezinen! unutma serabından önce düştüm bu yola ve(’ve’ susmaktır belki de) herkesin sustuğu yer... yüzünde bir uçurum uğulduyor bütün dillerin bileşkesiyle bil! aynı şeyleri söylemek susmaya başlamaktır biraz da dönüyorum aklımın ayak izlerini toplayarak kendime yalnızlığımdan başka müridim yok ve nehirler denize karışınca dinlenir. yıldızların kulağıma fısıldadığıydı yüzünün benden esirgediği yüzün ki müfessirlerin gölgesinde uzlaştığı bir ayetti çölde söyle dedim / beni sevmen için ne yapayım kuşlara dedi uzağa git... dedim kalbini aç öylese dedi geçmişi gördüm gelecekte dedim ya beni dedi sen zaten hep geçmişteydin SU Abaküsüm çöl. Dinlenmeliyim biraz gölgemin gölgesinde unutmayı hatırlamalı aklım biraz biraz, çoktur belki de bana alın dağıtın çölü unutmayı unutanlara ah! yaklaşıyorsun bana kendine doğru koştukça Uzağa benzeyen bir yakınsın.Bir kaç adımlıksın yokluğunun sana kattığı anlam kadar yer kapladığın için yeryüzünde. evrenin her yerindesin. asi bir çocuğun ömrüdür yaşamaya kalksan kendini bu suskunluğunla anladığını anlıyorum sırf konuşasın diye flört ettiğim bu şiire bütün dillerin bileşkesiyle bakıyorsun yine de lal diyorsun yemin ettiğim bütün değerlere bak! bu yüzüne işaretlenmiş olan Hit-ayetini üzerinde taşıyanların yazılmamış şiiridir MA marifeti öldükten sonra yaşamakmış yaşayanın içinde. aşka benzemediği için ölüm aşk benzedi ölüme için için |