...SUSTUM...
konuş dinlesin seni yanan dudaklarım
çığlıklarımla erişsin sana bakışlarım susmaz gözümün kanat çırpışları unutma keşke aşkla değebilsen sen de adıma yüreğimin köşesinden ardına b/akmadan döndün gidişin izlerine kar/arsızca kokunla gömüldün sessizim avaz avaz ellerime sığındım çekinmeden keşke sabrıma bu kadar güvenmeseydim düşünmeden acımasız oldu saniyeler damladı günümün geceliğine her değişinde büyük daireler çizdi diğer güne aldırmadı yağışta oluşuma esti yağmur buluttun mehtabımı bir gösterdin alışamadan yuttun şimdi yıldızların yanında göz kırpar senliliğim bakamam gökyüzüne gecelerde coşar keşliğim koştum nefessizim yüreğimin sesinde durdum sensiz sırsız olduğumu anla diye sustum... hatta sus pustum bir güne daha p/uslu doğdum... ASLI DEMİREL... |
Bu duygu okyonusunda dümensiz ve yelkenleri yırtık bir gemi gibi kalmam umarım.Böyle bir dünyada kendime yer bulmak kolay olmasa gerek.
Yine çok güzel bir şiir,harika bi anlatım.Kutluyorum sizi,nice güzel şiirlerinizle buluşabilmek dilegiyle.Yüreginize sağlık.