baharŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kış gelmek üzere, bahar sıkıntı vermeye başlamıştır.
Uzaklara kaçmakta doğa, aşığı geride bırakmaktadır. Saygılarımla.
Hâlâ tadı dilimde şu portakalın
Hani, birlikte soyduğumuz var ya; Hele kabuğundaki süt, emdiğimiz; Ham meyvesi bahçededir hayatın, El uzatmanı beklemektedir. Şu gül ağacına bak; Hadi, eğil çiçeğine de içine çek, İşte böyle düşer gonca yaprağı, gör! Bahçe talan, gül kurusu kalır geriye, Yâr mi? Yalan! Sevdanın acısı sonradan çıkar hep, Yani, arıdan bakiye kokuyu almak; Adamın boynunu nasıl da büker. Kar suyuna düşersin ayazında bir akşamın Kuru bir gül dalına kalırsın da, diken batar eline Bahçenin öldüğü güne lânet edersin Hasat zamanı da gelip geçer. Kimse güldüremez yüzünü artık Keçeye dönmüştür çehre, duvar sanki Dili tutulur adamın, kaşı çatılır, Yüreği tekler, gül kurusunu görünce; Bahçıvanın işine son verilmiştir. 05.10.1999. |
Yürekten kutlarım.
yüreğinizin sesi muhteşem olmuş...
Saygılarımla...