kan kusan hastalarŞiirin hikayesini görmek için tıklayın az bir ömür biçildi bana ve bedenden çıkmalıymış ruh
yine de üzülmüyorum sadece doyamadıklarım var hayata dair.. lügatımdan sildim ayrılığa dair ne varsa. kederlerin bir kader olmadığına inandırdım kendimi. kaç günü kadı ki ömrümüzün ya da bilinmeyen kaç saati? dalından koparılmış çiçek gibi bakmasın yüzün giderken koruma dök yağmurlarını içime üfle ertelenmiş ayrılıkları. acıdan elbisemi koyuyorum çantama öldüm diyorum ve yarına çıkma ümidimi erteliyorum. kanıyor kalbimdeki yediverenler kardelen vaktinden önce eriyor kar güneşe doymuyor buz kesmiş vücudum uzak, çok uzak ülkelere açılıyor kapılar kurtulmuyor, kan kusan hastalar gözlerim uykuyu unutmak istiyor senin yokluğun var şimdi burada giderek içine alan beni...daha da özleten... sen yoksun...hiçbir şey yok. görünen ve görünmesi gerekenler zaten yok duyduğum sesler tümden yalan... |
öldüm diyorum
ve
yarına çıkma ümidimi erteliyorum.
kanıyor kalbimdeki yediverenler
kardelen vaktinden önce eriyor kar
güneşe doymuyor buz kesmiş vücudum
uzak, çok uzak ülkelere açılıyor kapılar
kurtulmuyor, kan kusan hastalar
gözlerim uykuyu unutmak istiyor
senin yokluğun var şimdi burada
giderek içine alan beni...daha da özleten...
sen yoksun...hiçbir şey yok.
görünen ve görünmesi gerekenler zaten yok
duyduğum sesler tümden yalan...
şiir bu dedim
...