DÖRT BAŞI MAMUR YALNIZLIK
Dört başı mamur bir yalnızlıktı benimkisi,
Gece kutup yıldızına benzer, Gündüz güneşe özenirdi. Dört başı mamur bir yalnızlıktı benimkisi, Yağmur yağınca içi titrer, Karı, fırtınayı dost bilirdi. Dört başı mamur bir yalnızlıktı benimkisi, Okyanus sahilleri gibiydi, Med-cezirlerle dövülür, Yine de asaletine gölge düşürmezdi. Dört başı mamur bir yalnızlıktı benimkisi, Her şair onu anlatmış, Hüzün kokan her dizeye girmişti. Dört başı mamur bir yalnızlıktı benimkisi, Başka yalnızlıklar gibi değildi… Sen geldin, o gitti… |
Yine de asaletine gölge düşürmezdi.
Tebrik ederim kardeşim çok güzel bir his ummanı oluşmuş dizelerinde..