Yeşerir UmutlarımGem vurulmaz kaleme, yalnız barış yazarım, Kardeşliktir dileğim, durmaz ona koşarım, Dostluktur benim yolum, kavgaları bozarım, Bağlamanın telinde, türkü olup coşarım, Assalar bedenimi, ruhuma giremezler, Eğemezler başımı, yıkılmadan dururum, Yemedim yetim hakkı, zincire vuramazlar, Set çekseler yoluma, yıkar yine yürürüm, Atarlar zindanlara, göstermezler ışığı, Arasam da bulamam, tükenir umutlarım, Çözmek isteseler de, belimdeki kuşağı Direnir işkenceye, dikilir anıtlarım. Utanmıyor arsızlar, yedikçe doymuyorlar, Hırs bürümüş gözleri, düşleri asıyorlar, Sefil olmuş insanlar, çığlığı duymuyorlar, Körelmiş beyinleri, nefreti kusuyorlar Prangalar bilekte, vurulamaz kaleme Kör edemez karanlık, dehlizlerde hederim Boyundadır urganlar, geçit vermem eleme Özgürlüğüm uğruna, ölümüne giderim 12:45 (Yitip gider iken can, manşet manşet verilmez Sanılır ki hesaplar, bir gün gelir sorulmaz) Resim: Türkan DİNÇER Yer: SİNOP |
Çünkü harcımı öfkeyle, imanla karıyorum.
Ve kederin ve solgun yüzlü işçilerin üzerine,
Dağ başlarının hırçınlığı savruluyor bende.
Çünkü beni ateşi ile dimdik tutan kin,
Çünkü benim gözbebeklerimde tutuşan şafak,
Derin denizlerin aydınlığı, zorlu sabahların ardından yeşerir umutlar tıpkı şairenin umutları gibi , ve inanın baharda nevrozda tolayacağız çiğdemleri elele kutlarım