ZAMAN
Sessizliğin zamanı yine,
Sensizliğin uçurumunda, Kar yağmış hüzün gecelerime Aklımdasın yine, Öylesine sessizsin ki! Duyğularımın bile ötesinde. Buğulu camların arkasında, Dokunupta silemediğim yüzünde sen, Bir tarafında ben dururken zamanın, Bir tarafına gözyaşlarım damlarken, Sen yine sessizligin içindeydin, Ben karlı gecelerin nöbetinde. Ve sen yokken bile. Seninle karlı geceleri özlemek Seninle öpüşmek, Hayallerde, Daha unutmadım bilesin Halen içim karalı Her geceye ateş yakışımdan bilesinki Soğutmadan saklamışlıgım var hayalini Unutacaksa zaman unutsun Ben sensizliğimi senle yaşıyorum, Gelmesede senli zaman. Kamil TAN/ARDAHAN 27.12.2008 |