AYNILARaynı otobüste aynı turdaydık aynı uzun yolculuğu yaptık aynı zamanda ben rehberdim o müşteri aynı sırada yanyana oturduk aynı yerde mola verdik aynı masadaydık aynı tabakta salata söyledik aynı yemeklerden yedik aynı şişeden su aynı şişeden şarap içtik aynı otelde aynı odada kaldık aynı anda soyunduk aynı anda yataktan kalktık... aynı banyoda yıkandık aynı sabunu aynı şampuanı aynı suyu aynı renk havluları kullandık aynı anda silindik giyindik aynı aynaya baktık aynı gülü koktuk aynı şeyden korktuk aynı/sıydık birbirimizin aynı anda koptuk ... aynı yolculuğu sonra da yaptım aynı yolda aynı neşe yoktu aynı sırada aynı koltuk boştu aynı akşam aynı otelden aynı telefonla aradım onu aynı ses tonu aynı biçimde ’Alo !’ dedi aynı biçimde kapattı telefonu... aynı/larımız silinmişti aynı yatakta ne ben vardım ne o aynı zaman değildi zaman aynı olmasa da olsun dedim aynı şeyleri aynı biçimde ne az zamanda paylaşmıştık aynı onda olduğu gibi aynı sırlar bende de saklıydı aynı aynalarca kaynaşmıştık aynı zaman çaldı bizi bizden aynı sırlar aynı biçimde çözülmüştü ikimizden aynı sırsızlıkta aynı iki hırsızdık... ... aynı şeyleri çalmıştık birbirimizden... Şaban AKTAŞ 31.10 2000 ATA OTA ŞİİRLER SERİSİ |
aynı iki hırsızdık...
...
aynı şeyleri çalmıştık birbirimizden...
şairsin dostum şair......kutlarım.........