Kimbilir,
bakarsın yeniden doğar ay
yıldızlar dalgalanır
maviler kuşanıp
dönerim yine habersiz sazlıklar arasında
çiçek toplarız kırlarda beraber...

Ben ki, kırlara sevdalı çocuk
yalınayak çoban
koşamam artık kuzular peşinde
kuşlarla oynayamam
sana dağkokulu nergizler toplayamam
bahtı karam
güzel anam
sarıl bana...
bakma öyle boynu bükük
düşmesin yüreğime viran

Yaralı bir tayım şimdi
kan revan içinde yüreğim
mayınlar kopardı ellerimi, ayaklarımı
ellerim, ayaklarım yok artık
utanırım ellerimsiz, ayaklarımsız
öyle yıkık bakma bana
sarılamam sana
utanırım
utanır bakamam kimseye
gömülüp kalırım içime
al koynunda sakla beni güzel anam
unutsun güvercinim
unutsun yollar beni

Ömrüm ki, taze bir bahar
açmamış bir gonca yüreğim
nazlı bir çiçeğin gölgesinde uyuyor şimdi
al koynuna yine beni, sar, sarmala
baharı kokla nefesimde
uyuyan bir bebeği öper gibi öp alnımı
ipek tülü hayaller aksın içimize

“Güzel annem saçlarımı okşasana”

Masallar anlat yine
kaf dağının ardından olsun
güvercinimden selam
sevdiğimden haber getirsin anka kuşu
uyuya dursun umutlarım bir su başında

İçimdeki bulanık denizler durulunca
yorulunca kimsesiz kıyıya akan sular
yaralı bir kuş vurunca kanatlarına acımı
anne sevgisiyle sarıp yaralarımı
kuşanıp hasretleri
döner gelirim yine kimbilir sazlıklar arasında ?
kucak dolusu süsenlerle.

Say ki, beyaz bir güvercinim
durmadan kanat çırpan
say ki, beyaz yeleli bir at
aşıp dağları, denizleri sana koşan

Say ki, bir dağ rüzgarıyım
zamansız fırtına
yorgun umut
yaralı bulut

Kimbilir,
bakarsın yeniden doğar ay
yıldızlar dalgalanır
gelirim yine habersiz
ayışığı sızan ağaçlar arasından
hep yanında kalırım..........

ah anam, yürek yaram
bırak pınarlar ağlasın
denizler ağlasın
sen ağlama
sen ağlama
güzel anam
dayanamam
sen ağlama

ben ağlarım yerine...