Çocuk KaralamasıBenim büyük günâhım: Marina gözlüm, prensesim Çocuklar gibi seviyor olmam, Çocuk sâflığıyla şiir yazmamdı. En ünlü aşıklar: Çocuklardı. En güzel şiirleri yazanlar, Gülayşem: Çocuklardı. İlk günâhım: -hiçbir zamân son olmayacak ilk günâhım-: Sürekli hayrân yaşamamdı Âşık olmağa, Gülayşem Her gece ve gündüz hâzır bulunmamdı. Sevdiğim kadınlarsa, her biri; Yirmi bin parçaya böldüler beni İşgâle uğramış bir şehir gibi Yangınlar içinde –arkalarında- bıraktılar beni. Günâhım: Dünyâyı çocuk mantığıyla, Çocuk sâflığıyla görmemdi. Kadınları, rahatlıkla defterime Ağaç şeklinde çizebilmemdi. Beğendiğim her göğsü, Bir uçurtma; veya Ateşten bir çiçek yapabilmemdi... *** Günâhım: -hangimizin günâhı yok ki- Gökyüzü mâviliğine inanıyor kalmamdı; Ağaçları, yıldızları ve bulutları: Arkadaş saymamdı Şiirlerimi ise Gülayşem: kadınların hâkim olduğu, bir başkent yapmamdı. Hangi ürkek çene -yaşadığım şehirde- istediği her şeyi söyleyebilir? Hangi ürkek göğüs -istediği ân –uçar yada konabilir? *** Günâhım: -şâyet günâh sayarsan- Çocukluğumdan beri, Ormanda uyuyan bir periyi aramamdı. -aynası bir göl, tarağı ise, buluttandı- Günâhım: Her zamân... Her zamân, Gurbet sâhilinden gelecek Bir şiir beklememdi... Ve Yazarken ölmenin, Gülayşem... Ne demek olduğunu, bilmemdi.... *** Günâhım: “sevgiyi”, yaşadığı mağaradan Açık havaya çıkarmamdı “kalbimi” ise, Gülayşem, -kapıları bütün aşıklara açık- Bir tapınak yapmamdı.... İstanbul, mayxana, 25.04.01 |
İlk günâhım:
-hiçbir zamân son olmayacak ilk günâhım-:
Sürekli hayrân yaşamamdı
Âşık olmağa, Gülayşem
Her gece ve gündüz hâzır bulunmamd
Günâhım:
-şâyet günâh sayarsan-
Çocukluğumdan beri,
Ormanda uyuyan bir periyi aramamdı.
-aynası bir göl,
tarağı ise, buluttandı
çok güzeldi
tövbe gerektirmeyen bir günah saygımla....