Yavrum
Yağmur bile ıslanırmış, gün yürekten batarken
Toprak kokarmış, hasretlik damlalarından Bu giden yavrumun kokusu Bazen pencereler, açılmadan kapanırmış. Bir şeyler var içinde, benden sana kalan Büyümeden gittin yavrum, dönmemek üzere geriye Söyleyecek çok türkümüz vardı daha Eksik kalan notaların, şimdi benim omzumda. Artık türkümüzü sensiz söyleyeceğim Camda ki el izimdir, sana mektubum. Anne ben öldüm diyerek bakan gözlerin Bundan sonra benim gözlerimdir yavrum Ben anne oldum, sen baba olamadın Kokunu yavruna dolduramadın İlk aşkını bana emanet bırakıp Kanadımı kırık bırakıp gittin yavrum |