ZEYNEB'İMHayata renk katar açan çiçekler Gözlerinin içi güler Zeyneb’im Düşe kalka büyür sonra emekler Başı yıldızlara değer Zeyneb’im Kar çiçeği kadar narin ve küçük Kiraz dudağında hoş bir gülücük Yanağına konan içten öpücük Gönlüne ses olur meğer Zeyneb’im Kara kaş üstünde sırma saçı gür Umuda koşardı, öylesine hür Taze fidan gibi seçilip büyür Kalplerde silinmez eser Zeyneb’im Emsalleri gibi sevdi sevildi Hayaller kurarak özlem kesildi Sanki güzel şirin Zeynep değildi Kaderi kendiyle gezer Zeyneb’im Çile dolu ömür geçmez zor yıllar Artık mevsim ne yaz, ne de ilkbahar Gözlerine baksan acı elem var Tebessümün yürek ezer Zeyneb’im Orhan ile Yusuf ciğer acısı Dört mevsim içinde dinmez sancısı Kahırlı hayatın dertli hancısı Çıkmaz yollarını keser Zeyneb’im Selam olsun sana bacım gönülden Yıllar sonra buldum, sen tut elimden Çağlayıp akıyor yürek selimden Kalemimde ilham eser Zeyneb’im Fatma Pınarbaşı 15/12/2007 |