Dördüncü Akşam
Yeni bir İstanbul çizdim çehrene
Dördüncü Levent’de bir akşamüstü Bir daha tutuştu taş kaldırımlar Dördüncü Levent’de bir akşamüstü Gökdelenler göğe hüzün germede Kesik kesik nefes alıp vermede Bir ayağı can evime girmede Dördüncü Levent’de bir akşamüstü Yağmur yağıyordu, hava ayazdı ’’Gitmek’’ ruha derin bir çukur kazdı Sevda ensemizde uyuyayazdı Dördüncü Levent’de bir akşamüstü Boğaz taştı sanki, yırtar kıyıyı Taksim’in arkası tartar kıyıyı Otur bir cafede, kurtar kıyıyı Dördüncü Levent’de bir akşamüstü Yolumuz hep yokuş, hayat inişti İstanbul eskiden daha genişti Gözümde değeri pula dönüştü Dördüncü Levent’de bir akşamüstü |
İstanbul eskiden daha genişti
Gözümde değeri pula dönüştü
Dördüncü Levent''de bir akşamüstü
hüzünlü olduğu kadarda güzel bir şiir tebrikler...