YABAN KUMRUSUÂdemoğlu, sözün değerini bilmiyor Yaşam ve ölümün iç içe’liğini. Neden her satır ve mısra ile Ana rahmine döneriz?... Üzülüyorum, Yaban Kumrusu, Zarf ile mazruf biririne karıştı İzlediklerinden utanır oldu sözüm Ve sol yanım budanıyor gün geçtikçe. Sen kırık ötüşler bırakırsın evrene Bizler ’söz’lenir ve söyleriz... |
Ve sol yanım budanıyor gün geçtikçe.
yüreğinize sağlık efendim... zannımca zaman zaman anlam bütünlüğünde kopukluklar olmakla beraber müthiş bir ambians oluşturmayı başarmışsınız...sol yanım budanıyor gün geçtikçe çok orjinal olmuş tekrar tebrikler....