Darp/haneİliklerim üşüyor Yalarken tenimi Yalnızlığın körlüğüne inat Kalem tutan ellerim Donuyor eksilerde Yapraklar çürürken Toprağı bekliyor Bedenim Karışırken hüzünlere Ağlamayı öğrendim İçime akıtırken Sensizliğin acı yüzünü Dağları delemedim Çöllerde ismini Sayıklayamadım Uykularım yarım oldu İç çekişlerime eş Özlemim vuslata on basıyor Sensizlik darp/hane gülüm Bire bin basıyor Süleyman ÖZBAŞ 22/12/2208 |
beğeni ve sevgimle