Üstadım
Eğer ki sevgiden aşktan yanaysan
Ne diye tek derdin mal be üstadım Şarkıdan şiirden meşkten yanaysan Manevi dünyada kal be üstadım Dost için diyorsun verdiğim savaş Maddede hızlısın manada yavaş ßizleri kandırıp ezme arkadaş Aklını başına al be üstadım Menfaat uğruna kullanıp aklı Kendine yol açtın hep gizli saklı ’Yalancının mumu...’ diyenler haklı Kendini gerçeğe sal be üstadım Özünle sözün bir olsaydı eğer Günbegün artardı verdiğim değer Aslında acı bir zehirmiş meğer Dilinden damlayan bal be üstadım Sefanı sürdüğün şu son devrende Yağcılar yalaklar döner çevrende Kim baki kalmış ki koca evrende Kırılır tuttuğun dal be üstadım ßir yana bırakıp paşayı beyi Dostlarla paylaşsan mezeyi meyi Saltanat zevkiyle üfleme neyi ßir gönül makamı çal be üstadım Not:Bu şiir şu an itibariyle muhatabından çok şakşakçılarına ithaf olunur. |
bilmiyorum ama mükembel olmuş