Şu Masa..
Dile gelse anlatsa, kahrolmasa boş yere
Yüzüme güldü ama, yaşlar döktü şu masa.. Sayfa sayfa damlatsa, yazılmasa deftere Bir bir aldı yürekten, taşlar söktü şu masa.. Yanındaki iskemle, oturunca ağladı Önce beni kendine ve masaya bağladı Dertlerle dolu bardak, ciğerimi dağladı Sürahiye katlandı, dişler sıktı şu masa.. Gördüğüm kabusları anlattım o dinledi Taş olsaydı çatlardı, o sadece inledi Üstüne yumruk yedi, yoktan yere tınladı Kızmadı hiç öfkeme, kaşlar yıktı şu masa.. Kalem, kağıt ne varsa masanın üstündeydi Aklıma gelen mazim, defterin üstündeydi Masada duran her şey başımın üstündeydi Yazdıkça gönlüm açtı, sırlar çekti şu masa.. 19.12.2008 Necati ŞİMŞEK Ankara |
yüreğine sağlık
selametlerle