Tüm zamanların yitik belleğinde
Ekmek arası sıcak düşler besliyorum

Yüzünü görmediğim öğretmenim
Bana bir şiir yaz içinde yaşam olsun
Çocukların tutacağı gökkuşağı
İçinde mutluluk olan pencereler
Annelerin göğsüne inmeden kırağı

Kağıtların karalanmadan önceki halidir düşüncelerim
Ellerim tebeşir tozlarını görmeden
Hep beyaz tahtalar düşledi belleğim
Gözlerimdeki bakışlarım kirlenmemiş çocukluğum
Yolun uzunluğuna dayanmasa da pabuçlarım
Yüreğim yaşamın uzunluğu kadar

Sokağı tartışan bürokratlar edebiyat yapıyor
Ne mutlu onların bizden haberi yok
Çirkef bir şehirde evine yetişmeye çalışan kadın,
Erkek, çocuk, yaşlı kadar etkin değiller

Metropollerde büyük başkanlar seçmece ekibiyle
Ulaşım sorunları çözüyor
Paramı kırk milyon.
Degil,
Asgari ücretin dörtte biri sadece
Akbili aylık doldur sınırsız kullan
Sınırsız seyahat et
Otur...ma doğayı seyret
Binen ineni aratmıyor
Sabah akşam tıklım tıklım körüklüler
Akbil konuşuyor tık yok
Manyak seviliyor suskunluğumuz
Üst geçit alt geçit metro tranvay
Dolmuş vapur
Hepsi sizin için
Hava hariç
Biraz daha sıkın dişinizi
Daha neler yapacağız
Sorumluluklarımız var
Yoksa ne yer ne içer yedi sülaleniz

Bana mutluluk şiiri yazmadın öğretmenim
Çatımızdan girip pis lovar da akan suyla gittiler
Terli yumruklarımızdan terimizi,
Aşımızdan ekmeğimizi,
Yaşamımızdan yaşantımızı,
Kullanma tarihi bitmiş yaşam bıraktılar
Bırakmadılar dersem yalan olur


Bazen kaldırım taşlarına basmaya kıyamıyorum
Yaşlı dede yol arkadaşını yitireli yıllar oldu
Gözlerindeki yaşlar yanaklarında tuz birikintileri
Sessizce bakarken.
Azrail in iyi tuzak kuramadığını anlarım

Randevusuna koşmaya çalışan bir adama
Acil kan anonsu verirken ajanslar
Bir ambulansın çığlığı gülücük gelebilir birilerine
Gelmez dersem yalan olur

Uzat elini öpeyim yüzünü görmediğim öğretmenim
Benimde sıram gelir giderim
Sokağı manyak boş sever birileri
Bir şiir yaz bana öğretmenim içinde insanca yaşam olsun


21.12.2008
SOKAK ŞAİRİ