-Başlıksız-
Dışarıda ilk kar yağıyor.
Ben yıllar önceki bir kışa dönüyorum. Üzerimde lise forması, Ayağımda beyaz çorap. Kırdığım bir kalbi onarmaya çalışıyorum. İşe yaramıyor. Ben başka şey söylüyorum. O başka şey bekliyor, Ben kendimi anlatmaya çabalıyorum, O hislerini. Israrla konuşuyorum. Ben açıklıyorum, o ağlıyor. Ben özür diliyorum, o başını çeviriyor. Ben kanatıyorum, o kanıyor. Hep ben acı çekiyorum sanıyordum ya. Yağan kar, Geçmişe kısa bir yolculuk, Birkaç damla gözyaşı, Benim de az acı çektirmediğimi anlattı. İlk ağlattığım o değildi. Sonuncu da olmadı. Ve onların ahını Çok sonraları Başka insanlar çıkardı... 09.12.2002/İSTANBUL |
Gerek.
Selam ve sevgiler.