3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1564
Okunma
Dışarıda ilk kar yağıyor.
Ben yıllar önceki bir kışa dönüyorum.
Üzerimde lise forması,
Ayağımda beyaz çorap.
Kırdığım bir kalbi onarmaya çalışıyorum.
İşe yaramıyor.
Ben başka şey söylüyorum.
O başka şey bekliyor,
Ben kendimi anlatmaya çabalıyorum,
O hislerini.
Israrla konuşuyorum.
Ben açıklıyorum, o ağlıyor.
Ben özür diliyorum, o başını çeviriyor.
Ben kanatıyorum, o kanıyor.
Hep ben acı çekiyorum sanıyordum ya.
Yağan kar,
Geçmişe kısa bir yolculuk,
Birkaç damla gözyaşı,
Benim de az acı çektirmediğimi anlattı.
İlk ağlattığım o değildi.
Sonuncu da olmadı.
Ve onların ahını
Çok sonraları
Başka insanlar çıkardı...
09.12.2002/İSTANBUL
5.0
100% (1)
Cevap Yaz