BEN HEP İMKANSIZI SEVDİMHep imkânsızı sevdim, biliyorum en büyük hatam bu Kolayın baştan çıkarıcılığı bana vız geldi Kendini fütursuzca bana sunanlar asla bilemedi Neden olanca şiddetiyle reddettiğimi Ayaklarıma serdikleri sonsuz sevgilerini Ben hep imkânsızı sevdim, biliyorum benim kusurum bu Elimi uzattığımda dokunamamanın acısını, Yalnız gecelerde kendime sarılmanın soğukluğunda Sabahlara uykusuz uyanmayı sevdim Kapalı gözlerimde hayal içinde saklı sevgiliyi bir de Ben hep imkânsızı sevdim, biliyorum büyüklüğümün sebebi bu Tenimde dans etti her gece hasret perileri kan-ter içinde Kalbimi emanet ettiğim adamların kendi gerçekliklerini Yaşamasına izin verdim, başka tenlerin terlerinde Perileri gözyaşlarımla susturdum, asıl cesaret buydu işte Ben hep imkânsızı sevdim, biliyorum benim aczim bu Gerçekte hiç benim olamayacaklarını bildim, Hayatlarından kısacık bir an ödünç aldım aşklarımı Gideceklerine adım gibi emindim, hiçbirine kal demedim Vakti geldiğinde hepsini usulca hayatlarına salıverdim Ben hep imkânsızı sevdim, biliyorum benim korkaklığım bu Korktum aşkımı kaybetmekten, onlara sahip olmaktan Acı çekmekten, kadehte zehir içmekten ve teslimiyetten Hala delice severken terk edilmekten de Avuçlarımda bir kelebeği incitmekten korkar gibi korktum 24.10.2007/Armutlu |
neclaevcil tarafından 10/10/2008 11:57:03 AM zamanında düzenlenmiştir.