SEYİR
Eli, dili bağlanmış sessiz, zifir geceden
Elini vicdanına koymasını bekledim Dumanaltı feryatlar yöneldikçe sonsuza Varlığıma belirsiz hiçlikleri ekledim Mekanlar ötesinde sır dolu bir yastayım Zamanın arkasında kanamalı hastayım Dalacağım sadece Bir seyre dalacağım Vardığım ilk zirvede Öylece kalacağım Helalleşip yer ile semaya çıkacağım Düş dolu bavuluma seni de tıkacağım Vereceğim elimi...Öteye vereceğim Bir kapı var ki orda yalnız ben gireceğim An... Zamanı zan altında bırakmıştır artık an! Bu yolculuk başlarken, kim söyledi son sözü? Yeryüzü küçüldükçe büyüyordu gökyüzü Uzandıkça sonsuza değişiyordu herşey Sırları çözüyordu zihnimdeki o "bir" şey Bir zamanlar çileydi ömrümün tek sefası Başımda bir tac oldu artık aşkın cefası Ölçüler başka artık, aşkla eşlediklerim Yaklaştıkça kaçmıyor artık düşlediklerim Tanıdık birilerden tanıdık sesler vardı Derken, herşey sonunda olacağına vardı Ötelerden öteye elimi verdim artık Bahsettiğim kapıdan sonunda girdim artık şimdi... Bir seyre dalıyorum. Göz çukurlarımdaki Boşluğa düşüyorsun. Öylece kalıyorum Öylece kalıyorum! Bir seyre dalıyorum... Gülüm_Ece |