Eli, dili bağlanmış sessiz, zifir geceden
Elini vicdanına koymasını bekledim
Dumanaltı feryatlar yöneldikçe sonsuza
Varlığıma belirsiz hiçlikleri ekledim
Mekanlar ötesinde sır dolu bir yastayım
Zamanın arkasında kanamalı hastayım
Dalacağım sadece
Bir seyre dalacağım
Vardığım ilk zirvede
Öylece kalacağım
Helalleşip yer ile semaya çıkacağım
Düş dolu bavuluma seni de tıkacağım
Vereceğim elimi...Öteye vereceğim
Bir kapı var ki orda yalnız ben gireceğim

An...

Zamanı zan altında bırakmıştır artık an!


Bu yolculuk başlarken, kim söyledi son sözü?
Yeryüzü küçüldükçe büyüyordu gökyüzü
Uzandıkça sonsuza değişiyordu herşey
Sırları çözüyordu zihnimdeki o "bir" şey
Bir zamanlar çileydi ömrümün tek sefası
Başımda bir tac oldu artık aşkın cefası
Ölçüler başka artık, aşkla eşlediklerim
Yaklaştıkça kaçmıyor artık düşlediklerim
Tanıdık birilerden tanıdık sesler vardı
Derken, herşey sonunda olacağına vardı
Ötelerden öteye elimi verdim artık
Bahsettiğim kapıdan sonunda girdim artık


şimdi...

Bir seyre dalıyorum.

Göz çukurlarımdaki
Boşluğa düşüyorsun.

Öylece kalıyorum
Öylece kalıyorum!

Bir seyre dalıyorum...



Gülüm_Ece