İnanmıyorlarKimsemin olmadığı bir sabah saatinde Rahatladığımı hissediyorum Yapayalnızım Kimsesizlik belirli belirsiz naralar atıyor içimde Gözlerimden birkaç damla yaş süzülse de Pembe yalanlar savuruyorum etrafıma "Sigaranın dumanı kaçtı" diyorum İnanmıyorlar... Titriyorum sabahın ayazıyla Üzerimde bir tişört Ve birkaç yerinden yırtık bir kaban dışında Hiçbir şey yok Sabahçı kahvelerinden birinin önünde İçtiğim bir bardak çayla ısınmaya çalışıyorum "Üşümüyor musun, içeri gelsene" diyorlar "Benim içim yanıyor" diyorum İnanmıyorlar... Gözyaşlarımı akıtıyorum kız arkadaşımın omuzuna "Artık kaldıramıyorum" diyorum Esen mutsuzluk rüzgarı Bütün mumlarımı söndürdü benim İçimin ateşiyle yanmaz ki onlar Biliyorum "Bundan sonra mutluluk bana haram" diyorum İnanmıyorlar... Hayat adına yapabileceğim Fazla bir şey kalmadı Ama intihar düşüncesini sildim kafamdan Ve artık gülmüyorum yalandan Yüzümdeki hayat tasvirini gösteriyorum herkese Ne olursa olsun "Ben yaşamayı seviyorum" diyorum "Seninki de yaşam mı?" diyorlar İnanmıyorlar... Ben hala yaşıyor olsam da Yaşadığıma inanmıyorlar... 18 Aralık 2008 08:30 / Balıkesir, Savaştepe |
çok güzel şiir
yalnız nasıl sildin intaharı kafandan onu bi söle bna bnda yapıyım hergün böle kurcalamasın kafamı olmaz mı?
tebrikler