VE BİR GÜN OLUR Kİ...
Hayata öyle alışmışım ki
Yaşamak mı yoksa alışmak mı benimkisi Her gün geçtiğim sokağın Avaz avaz bağıran simitçisi Faş faş sahile vuran dalga sesleri İşe giderken baktığım köhne dükkan vitrinleri Sokağı süpüren yılgın temizlik işçileri Uçuşan kuşlar ve köşede ki sümüklü çiçekçi Esen rüzgar ,inleyen köpekler ve araç sesleri Sanki aynıydı hergün hepsi Örtüyordu onları bir sis perdesi Bu sabah ölüme giden yolun ilk günü Doktor öyle söyledi Simitçi değişti,değişti temizlik işçileri Sürekli burnunu da çekse çiçekçi çok sevimli Meğer ne çok seviyormuşum Köhne dükkan vitrinlerini Çok özleyeceğim aç kuşları ve inleyen köpekleri Araç sesleri,rüzgar artık uğuldamıyor bana Biliyorum artık,geç olsa da Kıyıya vuran dalgalar denizin seslenmesi Anlıyorum ki onlar ,hayatın renkleri Ve anlıyorum ki yaşam yaşıyormuş meğer… |
Güzel duygular...Kutlarım...Saygılar