Hiç bu kadar ihanete uğramış gibi hissetmedim kendimi
Hiç bu kadar aldatılmış ve hiç bu kadar kullanılmış
Sanki tüm umudum yitip gitti terk etti beni.
Çöl sıcağında susuz kaldı bedenim.
Ağlamak haykırmak sağı solu kırıp dökmek istiyorum
Ama onun için bile mecalim yok inanın.
Bu kadar yıkılacağımı ummazdım
Kumdan bir kaleymiş işte ilk rüzgârda yıkıldı.
Buzdan bir kule gibi güneşi gördü eriyiverdi.
Duvarları nem ve rutubetten çökmek üzere olan.
Bir ev gibi hissediyorum, şimdi kendimi.
Eski model bir araba, kimsenin istemediği.
Kahrımdan ve hırsımdan yiyorum kendi kendimi.
Kaybetmiş olmak yenilmiş olmak ne acı.
Vefadan bir haber insanlar tarafından
Atılmak bir kenara, terk edilmek değil koyan,
Düşmanların sevinmesi, için için gülmesi
İnançlarım kendime güvenim bir anda yok oldu sanki.
Ürkek korkak bir ruh halindeyim.
Tüm dalları kırılmış, yaprakları dökülmüş
Ovanın ortasında ki yalnız bir ağaç gibiyim.
Bedeli çok ağır olacak yanılmışım.
Onurum gururum kırıldı, kullanıldım.
Hayal kırıklığı ile sevişiyor kendime kızgınlığım