SON YAĞMUR
Son yağmur gözlerime yağdı...
Rüzgarın insafına kalmış İki yapraktık. Neresinden tutunsak hayata İlla ki kopacaktık. Ayrılıklara çıkan bir yolda yürüyorduk, Ne korkular umurumuzdaydı oysa, Ne de pişmanlıklar. Biz sadece dillendirilmemiş Bir sevdayı yaşıyorduk doyasıya. Ne kadar da masumduk, Bir günahı yaşarken. Ne kadar da zavallıydık, Mağrur yüreklerimizde Kahreden bir ezikliği taşırken. Hep hüzünlü türkülerde Buluyorduk kendimizi. Ve suçlu çocuklar gibi Başımız önümüzde Söylüyorduk sevgimizi. Bir fırtına akşamıydı, Ansızın kayboldun. Son yağmur gözlerime yağdı, Sen, Gözyaşım oldun... Cevat Aras |