GÜN BATIMI
“Akşamın karanlığı çöker yalnızlığıma...
Nihavent bir bestedir,düşen gönül sazıma...” ........ Grupta gün batımı, Gül kurusu kızıllığa bürünmüş mavilikler, Yürek buruk, yürek yalnız, Yürek yine sensiz... Ümitle hala seni bekler... Bir hasret çöker akşamın karanlığıyla gönlüme... Gözler dalar gider de kaybolan kızıllığına akşamın, Hala gözümün önündedir gidişin, endamın... Gözyaşını gizleyemez gözlerim, Akıtır yine, o en masum yerine yüreğimin... Yine mahzundur akşamlar, Yine sessizdir, yine sensizdir yüreğim... ....... Karanlığa bürünmüştür mehtap, öylece durur, Gecemi, O mahzun bakışların doldurur... Yıkık dökük mısralardır,geride kalan o geceden Ay karanlığa bürünmüş, görünmez yüzün artık pencereden... 1974 |
selamlarımla