-Başlıksız-
Ne çaba..
Uzun bir süreç Bu yolun daha ne kadar... Süreceğini nasıl bilirim? Bilemem. Bitmez uğraşlarım.. Dinmez içime akan gözyaşlarım. Ama ben.. Sevinçlerin yetimiyim Oysa gülün gülüşünü Bülbülün ötüşünü severim. Yok illa da.. Yılanlar çıkar yoluma tam karşıma... Ben korku bilmem Onlarsa hiç. Gülmek için bahane arıyorum ya! Gülerim...ha ha ha! Uzun yol Ardıma bakmıyorum Hiç bakmıyorum aslında Mevzuu ediyorsam Zamanı dolduruyorum işte Geçiyor zaman böylece. Yağmur yağar geceleri bazen... Geceleyin ne güzeldir yağmur sesleri Şıkır şıkır akar sular... Pencerede tık tık tık... Tıkrtılar şıkırtılar Ama onun yolu da en çok sabaha kadar Nasıl olsa yine gelir Yine yağar hep akar. Yolcusuyuz Kimimizce epey belirli... Kimimizce hiç deği... Bir yolun. Kimbilir ne süreç.. Hiç bilinmez. Lakin illa çaba... Soru yok! Niçin diye Ne/densiz Ne/denli Tam denk. Orta şekerli kahve Belki de sade Yaşam bu işte. -Niye gülüyorsun? -Şundan... -Gülme! -Niye ağlıyorsun? -Bundan... -Ağlama! Of be! Anasının cebi Bana ne ya! Bana ne be! Zor. 13.12.2008.iZMİR. Müfide DECDELİ. |
Sözcüklerle oynamak da bir yöntem elbette, ama şiiri ve kalemi farklı kılan en başta dediğim gibi yalınlık aslında. Güzel bir çalışmaydı okuduğum. Ayvalık'tan sevgi ve saygılar..