-Başlıksız-
Can ablam deyip sevgi umdum büyük görümcemden
Boşa umudum güzel söze bet laf kendisinden Yazım hüzün ya hem öksüz hem yetim bir gelin ben Aslında anam sağdı o zaman sevgi yok beter Ben mi görecektim anamdan akrabamdan hoşluk? El alemden görmedim böylesine bir nahoşluk Onca kahıra müstehak degildim içim soluk Acı nedeni ana olmuştu onlar şap koruk İlk oğlum Haktan rahmet iki aylık sağken nice Kıskanç bürümcü göz can hıraş Özlet görümce Oğul ölünce daha da beter oldu böylece O şefaatcimdir hissimce tesellim öylece Çektim Allahın emrini görümcelerden bezdim Tek amacım bir evlilik pir olmalıydı bildim Belki ölsem izansızlar zulmüyle mertebem neydim? Hala çok iyi niyetle masumane ümidim. 12.12.2008.İzmir. Müfide DECDELİ. |
şiirle kalın....sevgimle....