ANKARA – KALECİK KINIK KÖYÜ MANİ DERLEMELERİ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Ne deniz ne de kara
Benim bahtım çok kara
Hiç kimseden çekinmez
Yarimin gözü kara


Görüşelim yüz yüze
Peçe takma gül yüze
Yolunda deniz olsa
Gelirim yüze yüze


Taş dönmüyor dönmüyor
Taştan bulgur inmiyor
Gece gündüz ağlarım
Gözyaşlarım dinmiyor


Değirmen iki katlı
Türküsü ne de tatlı
Zorla gelin ettiler
Vardığım taş suratlı


İpe serdim çamaşır
Su soğuk elim üşür
Sevdiğimi görünce
İki gözüm kamaşır


Su soğuk içemedim
Uzaktan seçemedim
Canımdan vazgeçtim de
O kızdan geçemedim


Kaderimin karası
Geçmez gönül yarası
Oğlan beni seversen
Kazan başlık parası


Bahçelere gelsene
Sevdiğimi bilsene
Heykel misin sen nesin
Birazcık gülsene

Pencereyi açarsın
Güzelliği saçarsın
Aşağıya in desem
İçeriye kaçarsın


Değirmeni dönderek
Taştan bulgur indirek
Yardan mektup olunca
Cevabını gönderek


Taş dönmüyor yığınsız
Çalışmayız oyunsuz
Kırk yıl evde kalsayız
Biz varmayız düğünsüz


Kuş olsaydım uçardım
Diyar diyar geçerdim
Şu koskoca dünyada
Gönlümce yer seçerdim


Suya gittim testim var
Al yeşilli üstüm var
Ele sırrımı vermem
Benim gizli dostum var


Karalıdan giyerim
Soğan ekmek yiyerim
Sevdiğime varmazsam
Ben canıma kıyarım


Giy yeşilli fistanı
Dolaş bağı bostanı
Bir öpücük bağışla
İyileştir hastanı


Kınık çayı akmıyor
Bentlerini yıkmıyor
Ben sevdim eli aldı
Bana artık bakmıyor