SENSİZİM
Ölü bir kuş gibi kanatsızım
Sensizim Issızım Yalnızım Sokağına çakılmış bir fener gibi Ayrılamıyorum sana aidiyetimden Yutkunuyorum ismin boğazımda kalıyor Kaldırım kenarlarında bir feryat bırakıyorum Sana ait ne varsa büyüyor devleşerek içimde Ben çaresizliğimden doğarak,ağlıyorum Ölü bir kuş gibi kanatsızım Sensizim Issızım Yalnızım Kumsala vuruyorum yalınayak Katranlara bulanmış cansız bedenim Nefeslerim düzensiz Galiba can çekişiyorum Marmaranın maviliklerinde kanatlarım kırılıyor İstanbul’dan çalıp seni Göğüs kafesime saklıyorum Dön ne olur Güneşi alma benden Bak... Ölü bir kuş gibi kanatsızım Issızım Sensiz kanar/sızım Yalnızım Gel... Ne olur gel. |
Buna rağmen şiir kendini çok güzel okutuyor...
Kullanılan dilin samimiyetinden, cümle kurulumlarında abartıya kaçılmadığından olsa gerek...
Bu da şairin başarısı diyelim :)
Güzeldi, beğenerek okudum fakat "Galiba can çekişiyorum" dizesi şiirin ahengini bozmuş arkadaşım...
Kutlarım, saygılarımla...