4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2114
Okunma
Eskimiş renklerle eski hayatlar
Elinde renksiz bir çocuk
Dilinde iki kelime
Düzgün biri kendince
Bacaklarındaki yorgunluk
Yalnız bırakmıyor gönlünü
Otobüste tanıştık
Keşke tanışmaz olsaydık
Yok zaten konuşmadık
Ben istedim olmadı
O isteseydi..
*
Belki annesi,belki teyzesiydi
Ayağında garip bir yorgunluk
Yollardaki taşlardan
Kalma bedenine
Adı neydi ki
Belki deniz belki yeşil ya da
Kesinlikle mavi
Sorsam söyler miydi
Ya da alışabilir miydi
Girdiği her yerde adını
Söylemeye
Bir bakıyorum da yüzüne
Onun kuş kadar hafif
Gülüşüne yakışmıyor ki başka
Bir kelime
(bir dershane dönüşü yurda varırken)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz