AK BENEKLİ KOYUNUMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ülkemde kurban bayramı diyince aşağıda yazmış olduğum şiirdeki gerçek bir yaşam gelir ve sokak ortalarında çocukların gözleri önünde kesilen ve can çekişen hayvanlar gelir aklıma, o yüzden Kurban kelimesi beni çok hüzünlendirir dostlar Kurban bayramınızı değil eşinizle ve dostunuzla güzel günler geçireceğiniz bayramınızı kutlar saygılar sunarım...
Ah be babam, yaşasaydın hatırlardın,
Sene kaç hatırlamıyorum... Bir kurbanlık almıştın, ilk kez kesecektin... Yememiş, içmemiş, dişinden tırnağından artırmış, Ak benekli bir koyun almıştın... Kazim koş sana bir kurban aldım, Gel bak demiştin... Nasıl sevinmiştim, ellerinden öpmüştüm... Kurbana daha iki gün vardı, Koyunu sevdikçe içimi hüzün sardı, Çünkü o kesilecek ve eti dağıtılacaktı... Bir gün babam ben koyunla konuşurken Kömürlüğe girdi... Koyun beyaz olduğundan adını Akbenek koymuştum... Ak beneğim dedim, Seni kestirmeyeceğim, Ben babamla konuşacak, Onu ikna edeceğim... Babam çok merhametlidir, Seni azad ettireceğim... Üzülme olur mu dedim... Arkamdan hıçkırık sesleri ile irkildim... Koca adam, benim altın yürekli babam ağlıyordu, O ağladığı için ben de göz yaşlarıma engel olamamış Ak beneğe sarılmış ve ağlamıştım... Babam o kurbanda ve hiçbir kurbanda kurban kesmedi, Benim için sizin mutluluğunuz önemli Ben kurbanım yavrularım sizlere dedi... Hoş ben de hiç kurban kesmedim, Hep Akbeneğimi hatırladım, O yüzden hiç kurban eti yemedim.... Akbeneğime de birkaç sene baktım, Sonra zavallı hayvancağız hastalandı öldü Kahroldum... Karar verdim evimde hiç hayvan beslemedim... Çünkü Ak beneğime çok alışmış , Aylarca ağlamıştım. Başka ölümlere asla dayanamazdım... Kazım DOĞAN 08.12.2008 |