355-VAKİTNerdesin beyaz gülüm, imsak bedeni sarmış, Katreye dönmüş dünyam, deryası ruh içinde, Hiçliğe özenmişim, gülün yüzü kararmış, Benlik ile senliğin, savaşının içinde. Öğle zamanı vakit, gençliğimin son yazı, Ağaçları kuruttum, silinmez artık yazı. İğne ile kazarken, umuda düşen yazı, Beynime nakşederken, latif ruhun içinde. İkindiye dayandım, olgunluğun doruğu, Hesapsız defterlerin, son alınan soluğu, Derleyerek geçmişi, hazırlarken yolluğu, Gün batımı vaktinin, kıvranırken içinde. Bilmediğim bir yüzle, konuşup durmaktayım. Resmindeki gözlere, umutsuz bakmaktayım, Korkunun içindeki, korkuya dalmaktayım. Akşamın alacası, gurup vakti içinde. Çözülmeyen ilhamın, altında mıyız bilmem, Perdesiz pencereden, dışarıyı hiç görmem. Zakkumlardan bahçenin, otlarını da dermem. Hakka giden yolların, sevdasının içinde. Baksana beyaz gülüm, yatsı zamanı vakti, Yavaş yavaş gelmekte, zamanı ölüm vakti, Dostumla buluşmanın, gelmişken halvet vakti, Geriye bakarım ben, aydınlıklar içinde. Şahin Hanelçi 04.08. 2008 Sefaköy/ İstanbul. Fotoğraf Şahin Hanelçi’ye aittir. (Kahire- Mısır) |
(REDİFLERİ) KAFİYE SAYMAZ SİZ FARKINDA OLMADAN REDİFLERİ KAFİYE OLARAK KULLANMIŞSINIZ( REDİF:ŞİİRDE KAFİYEDEN SONRA GELEN,YAPI VE ANLAM BAKIMINDAN AYNI OLAN EKLERE-KELİMELERE-VE KELİME GRUPLARINA )DENİR. BU DURUMDA BU HARİKA ŞİİRİNİZDEKİ DÖRTLÜK SONLARINDAKİ ( İÇİNDE)SÖZCÜĞÜNDEN ÖNCE GELEN SAVAŞININ-RUHUN-KIVRANIRKEN VAKTİ-SEVDASININ-AYDINLIKLAR SÖZCÜKLERİNİN KENDİ ARALARINDA KAFİYELİ OLMASI KURAL GEREĞİDİR.UMARIM BU HATIRLATMAMI İYİ NİYETİME VERİRSİNİZ SİZİN GİBİ YETENEĞE KIYAMADIĞIM İÇİN YAZDIM. GÖZLERİNDEN ÖPERİM.