KARDELEN
KARDELEN
Ah bir bilsen şu anda ne derbeder haldeyim Kalpgahına taş basıp, susar mısın Kardelen Pusulam yok kayboldu, bilinmez bir eldeyim Sana gelemem desem, küser misin Kardelen… Kışlar yanar ahımdan, yazda ayaz yaşarım Sitemin can yakar da, canım yanar şaşarım Takatsizim güçsüzüm, sendelerim düşerim “Canım” diye bağrına, basar mısın Kardelen… Değersiz bir pul olsam, elinde tutar mısın? Dikeni çok gül olsam, parçalar atar mısın? Som altın takın olsam, sarrafa satar mısın? Yoksa ak gerdanından, asar mısın Kardelen… Dağ başında mor lale, gibi boyun eğersem Rüzgâr olup saçına, dokunursam değersem Siyah takım yerine, beyaz kefen giyersem Yas tutarak kalbini, kasar mısın Kardelen… Canımda can dediğim, çok sevdiğim kadını Bir güfteye ses etsem, beste yapsam adını Haktan talep eylesem, arz etsem muradını Ebediyen bağ kursak, keser misin Kardelen… Temel ATA NOT: Kapadokya Şiir Etkinliğinde Mansiyona Layık görülen Şiir. |
Birbirini tanıyan, ayrılmaz tayfasından
Böyle güzelliklerin korkarım fetfasından
Kıta kıta okusam, kesermisin kardelen.
Hani nerde yorumlar, kalite konuşmuyor
Böyle güzel şiire, neden kimse koşmuyor
Heceye gönül veren, elele tutuşmuyor
Son sesimle bağırsam kısar mısın kardelen.
Şak şak bayramımı bu, komşuya ev gezmesi
Erkeklerin bayana sankinim göz süzmesi
İnci inci işlenmiş, gördüm mercan dizmesi
Canla baş kaldırmaya koşar mısın kardelen.
*******************YILDIZLAR DÖŞEDİM SAYFANA ÜSTADIM*************/*//
TEBRİKLERİM SONSUZ...