YÜZSÜZ BEBEKBebek diyorsun ya hep Her nefes alışımda anlıyorum Yeniden yeniden doğuyorum Artık ellerinde solmaya dayanamıyorum Tüm ışıkları söndürdüklerini sanıyorlar Gözümü açıp kapıyorum Her seferinde yeniden doğuyorum Görüyorlar mı bilmem ama ben yüzsüz bir bebeğim anlıyorum atlasam tutamıyorum kendimi bağırsam susturamıyorum ağlıyor gözlerim niye’lerimi anlatamıyorum birkaç ışık yakıyorsun sonra çekip gidiyorsun ya da ben göremiyorum ama bir köşede oturup beni seviyorsun sonra gece oluyor mavi kararıyor,yeşil kararıyor sonra sen kararıyorsun,ben kararıyorum yüzümse ay gibi parlıyor karanlığında görüyor musun oturuyorum bir parkta her yere adını yazıyorum bilmiyorsun ki ben seni seviyorum sonra bir an sen ufak bir yalnızlık oluyorsun yalnızlığımın ortasına nasıl sığıyorsun (Hayatta yaşadıklarım bazen iki satırın altına tarihini yazacak kadar zaman bırakmıyor bana) |
Kutlarım...
…………………........................ Saygı ve Selamlar…