Yaşamaktı adı sevda olan
Bırakmak zordu işte bir evin gölgesinde
Şapkasını,paltosunu,bastonunu.
Dalıp dalıp gitmek zordu
Kirpiklerini kırpmadan.
Bir çocuğun ellerinde baharlaşıyordu
Kayalıklara yaslanan
Dağın yamaçlarında gezinen gözleri.
Çıkmak diyordu,
Biraz güç olsa dizlerinde.
Ah dinleyebilse yüreğinin gençliğini!
Çıkmak diyordu yavaş yavaş.
Gitmekte neyin nesi!
Birikiyordu gökyüzünde
Mavi oluyordu,
Bulut oluyordu,
Yağmur oluyordu.
Şöyle yüksekçe,
Kayalıklara yaslanan dağın yamaçlarında.
Zamansız diyordu zamansız,
Bu gelişim dünyaya.
Zamansız tutuşum bastonu.
Bırakmak zor seni.
Bırakmak zor.
Bırakmak;
Adı sevda olan her şeyi.

Öleceksem,
Önce sevda ölmeli!

Ersoy ÖZÜLKÜ
30 KASIM 2008